Hans (mijn man) en ik gingen mee met de geologische afdeling Utrecht voor een dagexcursie naar De Kaloot. Van deze dagexcursie (zondag 23 juni jl.) had Erna van de afdeling een verslagje gemaakt.
“Voor de zekerheid hadden we voor die ochtend maar de wekker gezet, want op zondag om half zeven de deur uitgaan, dat komt bij ons niet bepaald vaak voor. Sommige van ons 10-koppig gezelschap hadden geluk met hun thuiswedstrijd van slechts een kwartiertje reistijd. We verzamelden om 9 uur op de parkeerplaats bij de eerste locatie “De Kaloot”. Na de intro van Kees Hendrix over de geologie van beide vindplaatsen en uitleg over hoe een fossiele schelp te onderscheiden van alle andere aanwezige schelpen en hoe botfragmenten te herkennen, liet Mike Tromp uit eigen collectie haaien- en roggetanden zien en vertelde hij waar en hoe je die het beste zou kunnen vinden op het strand.
Gewapend met emmer, schep, hark, sommige zelfs met een eigen gemaakte zeef en handschoenen aan liepen we vanaf de parkeerplaats zo het strand op. Alleen onze handschoenen verraadden dat we serieuze zaken gingen ondernemen en niet met ons strandsetje onze jeugd wilden herbeleven. Al snel doken de geoefenden op de knieën en woelend met de handschoenen door de schelpen en schelpfragmenten op zoek naar die felbegeerde haaientand, botfragment, fossiele schelp of ander mooi en interessant materiaal. Ook de zeef werd gevuld met de hoopjes die op het strand lagen. Al snel was de eerste fossiele schelp gevonden en het eerste botfragment, maar die haaientanden lagen zo bleek later, goed verborgen. Ook onze jongste deelnemer was enthousiast aan het zoeken en hij had o.a. een maaseitje gevonden. Terug op de parkeerplaats van “De Kaloot” determineerden Kees en Mike ieders vondsten en werd de berm, in ieder geval door ons, gevuld met hedendaagse schelpen en stenen die tijdens het oprapen op een botje leken, vonden wij.
Na de lunch vertrokken we naar de tweede locatie “Fort Rammekens” en na een alternatieve wandelroute gleden we, elkaar helpend, behoedzaam de stenendijk af zo het strand op. Op dit strand waren de vondsten beduidend minder dan op de eerste locatie. Of dat nu kwam door de beperkte aanvoer vanuit zee, het mooie weer waar we van genoten of dat we onbewust afgeleid werden door de wel zeer schaars geklede strandgangers. Tja, de volgende keer zullen we daar misschien achter komen. Het meest werden die dag fossiele schelpen gevonden, verschillend in vorm en grootte. Erg leuk, interessant en leerzaam om die verschillen te zien. Uiteindelijk stond de haaientanden teller aan het einde van de dag op twee, het kon niet anders, de doorgewinterde zoekers Kees en Mike hadden ze gevonden op deze zomerse dag. Sommige zoekers namen van elke locatie zakken vol schelp en schelpfragmenten mee in de hoop bij thuiskomst toch nog een haaientand te vinden of misschien nog een fossiele schelp of botje. Iedereen ging uiteindelijk zongebrand met minimaal één fossiele vondst naar huis. Kees en Mike, bedankt voor het organiseren van deze geslaagde excursie en voor jullie enthousiasme en delen van kennis op deze zonovergoten dag”.